Wapnowanie jesienią

Wapnowanie jesienią

Warzywniak

Warzywniak to prawdziwy skarb w ogrodzie. Warzywa i zioła z własnej uprawy to przede wszystkim plony bez chemii. Grządki prowadzone w sposób ekologiczny to powód do satysfakcji. Jednak podstawą udanych zbiorów jest odpowiednie podłoże. Ziemia powinna mieć odczyn między pH 6,0-7,0 - lekko kwaśny do obojętnego.

Jak sprawdzić odczyn gleby?

Najlepiej sprawdzić stopień zakwaszenia pehametrem. Jeśli go nie posiadamy, możemy zweryfikować stan gleby poprzez obserwację. Pomocne będą rośliny wskaźnikowe, takie jak: mech, fiołek polny, koniczyna polna, szczaw polny, rumian pospolity czy skrzyp polny.

Po co stosować wapno ogrodowe?

Wapno ogrodowe warto stosować w warzywniaku, aby poprawić strukturę gleby. Poprawiamy jej pH, czyli odkwaszamy. Dzięki temu zapewniamy roślinom lepszy dostęp do składników pokarmowych. Poszczególne nasadzenia lepiej przyswajają fosfor, potas i magnez. Zbyt kwaśna gleba to osłabiony rozwój systemu korzeniowego, przebarwienia na liściach, zahamowania wzrostu, grunt pokryty mchem, grzyby, pleśń, a także zanik pożytecznych organizmów.

Kiedy stosować wapno ogrodowe?

Nawóz wapniowy z magnezem najlepiej stosować jesienią, gdy warunki do przeprowadzenia zabiegu są optymalne - gleba jest wystarczająco wilgotna, a temperatura jest umiarkowana. W związku z tym wrzesień i październik to doskonały czas na przeprowadzenie wapnowania. Najbardziej efektywne w działaniu będzie Wapno granulowane z magnezem, które dodatkowo podniesienie odporność roślin na przemarzanie i suszę.

Kiedy nie stosować wapna ogrodowego?

Wapna ogrodowego nie stosujemy w momencie, gdy wykonaliśmy nawożenie obornikiem. Łączenie tych dwóch form nawożenia jest bowiem nieefektywne. Obornik wzbogaca glebę w próchnicę i azot, a zastosowane po oborniku wapna sprawi, że nastąpi do zamiany azotu amonowego z próchnicy w amoniak. Taka forma azotu niestety bardzo szybko ulatnia się do atmosfery.
Wapnowania nie stosujemy w uprawie roślin kwaśnolubnych, gdzie zakwaszenie jest czynnikiem gwarantującym prawidłowy rozwój tych roślin. Zaliczamy do nich m.in. wrzosy, magnolie, rododendrony, azalie, hortensje czy pierisy.