Jak chronić ogród przed szkodnikami? Krety, nornice, karczowniki

Jak poradzić sobie z kretem w ogrodzie?

Kret to jeden z głównych szkodników, który potrafi utrudnić życie ogrodnikom w trakcie całego roku. Chociaż jego aktywność jest zdecydowanie większa w ciepłych okresach, to potrafią dać o sobie znać w okresie zimowym. W okresie mrozów i niskich temperatur kret kopie głębiej w poszukiwaniu larw i dżdżownic, które są podstawą jego pożywienia. Jak w związku z tym poradzić sobie z kretem, którego kopce deformują murawę i grządki? Przeczytacie o tym poniżej.

Zabezpieczenie ogrodu przed szkodnikami

Na obrzeżach rabat i działki warto zaplanować krawędzie ochronne, które należy wkopać na głębokość ok. 50 cm. Takie bariery wykonane są najczęściej z plastiku, metalu lub specjalnej agrowłókniny. Jeśli już na powierzchni pojawią się kopce, to po rozgarnięciu ziemi i znalezieniu otworu do tunelu możemy umieścić w nim ząbki czosnku, liście bzu, łupiny cebuli czy skórki z cytryny. Są to swego rodzaju odstraszacze, których zapach zniechęca gryzonie do żerowania w tym konkretnym obszarze. Również przy planowaniu nasadzeń warto uwzględnić na rabatach takie rośliny jak aksamitki, czarną porzeczkę, koronę cesarską, cebulę, czosnek czy wilczomlecz koleński. Są to rośliny wydzielające intensywny zapach, który pozwoli zmniejszyć żerowanie gryzoni na naszym terenie. Jeśli problem się nasila, warto rozważyć elektroniczne urządzenia odstraszające, które emitują ultradźwięki. Należy je umieścić w strategicznych miejscach w ogrodzie. Krety nie lubią również wibracji, dlatego skuteczne mogą się okazać umieszczone w ziemi metalowe pręty z przyczepionymi butelkami plastikowymi, które będą poruszać się na wietrze.
W sklepach ogrodniczych otrzymamy również pułapki żywołowne, które pozwalają na wyłapanie gryzoni. Należy bowiem pamiętać, że krety znajdują się pod ochroną. Pułapki tunelowe ustawiamy w aktywnych korytarzach, a po złapaniu kreta, wypuszczamy go na odległość co najmniej kilku kilometrów od domu.

Jakość gleby a szkodniki

Żerowanie szkodników świadczy o tym, że nasza gleba jest bogata w życie biologiczne. Znajdują się w niej z pewnością pożyteczne dżdżownice, które wpływają na tworzenie warstwy próchniczej. Z drugiej strony jasne plamy na trawniku mogą świadczyć o obecności pędraków, które podgryzają korzenie traw, doprowadzając murawę do ruiny. W takim przypadku obecność kretów może się okazać doskonałym sposobem na pozbycie się bardzo szkodliwych dla rozwoju roślin larw.
Dobrej jakości gleba to z pewnością doskonałe środowisko do żerowania dla gryzoni. Jednak sami bardzo często możemy przyczynić się do pojawienia się szkodników na naszym terenie. Powodem jest często nadmierne nawożenie. Pamiętajmy bowiem, że nadmiar składników pokarmowych może być również niekorzystny co niedobory pierwiastków.
Dzielenie ogrodu z kretami przysparza wielu problemów, zaś z drugiej stronie ich obecność świadczy o strukturze glebowej, na której tworzy się zielona ogrodowa przestrzeń. Krety pełnią ważną rolę w ekosystemie, ponieważ spulchniają glebę i zjadają szkodniki. Warto więc znaleźć równowagę między ochroną ogrodu a ich naturalnym trybem życia.

Jak poradzić sobie z nornicami w ogrodzie zimą?

Nornice są aktywne również zimą, ponieważ gromadzą zapasy i żerują w korzeniach roślin. Aby zminimalizować ich szkodliwy wpływ na ogród należy chronić rośliny - zarówno część nadziemną, jak i korzenie. W tym celu owijamy korzenie drzewek oraz krzewów siatką metalową (np. z drobnymi oczkami) na głębokość ok. 30–50 cm. Jest to metoda, która zapobiegnie podgryzaniu strefy korzeniowej. Część nadziemną - pnie zwłaszcza młodych drzewek zabezpieczamy plastikowymi lub metalowymi osłonami. Dzięki temu chronimy nie tylko przed podgryzaniem przez małe szkodniki, ale również przed szkodami, jakie mogą wyrządzić sarny czy zające. Istotne jest również ściółkowanie. W tym celu warto zastosować gałązki jałowca, które wydzielają intensywny zapach - podobnie jak liście orzecha włoskiego czy skórki z cytryny. Cytrusowego zapachu nornice nie tolerują tak samo jak krety. Ogrodowych intruzów mogą również odstraszyć zwierzęta, które znajdują się na działce. Jednym ze sprawdzonych rozwiązań jest obecność kota czy psa, jak i drapieżnych ptaków, takich jak sowy. W związku z tym warto przygotować dla sów budki lęgowe, które właśnie w okresie zimowym możemy zawiesić na drzewach.
Jeśli chcemy wyprosić nornice z naszego ogrodu, to warto skorzystać z metod walki z kretami, które opisano powyżej. Dodatkowo warto regularnie kosić i grabić, usuwając gęstą trawę i opadłe liście, które są naturalnym schronieniem dla nornic. Jeśli zauważymy wybrzuszenia na powierzchni, należy udeptywać ziemię, aby ograniczyć dostęp tlenu. Dzięki takim działaniom zwiększamy szanse, że nornice przeniosą się w inne miejsce.

Jak zwalczyć karczownika w ogrodzie?

Karczownik (karczownik ziemnowodny) jest gryzoniem, który podobnie jak krety i nornice może powodować szkody w ogrodzie, podgryzając korzenie roślin, drzew i krzewów. Częstym problemem jest kwestia rozpoznania, czy to właśnie z karczownikiem mamy do czynienia. W odróżnieniu od nornic karczownik tworzy nieregularne kopce - mniejsze niż krety. Tunele są płytkie i widoczne tuż pod powierzchnią ziemi.
Karczowniki obgryzają korzenie, a uszkodzone rośliny oraz odcięte łodygi przenoszą do swojej nory.
W kwestii zabezpieczenia ogrodu przed karczownikami postępujemy analogicznie jak w przypadku nornic i kretów. Siatki ochronne wkopane w glebę pod trawnikiem, wokół rabat, warzywniaków, wokół systemu korzeniowego młodych drzew. Zabezpieczanie pni osłonami z plastiku lub metalu.
Warto również stosować naturalne repelenty i umieść w tunelach czosnek, łupiny cebuli, liście bzu czarnego, skórki cytrusów lub gałązki jałowca.
Można również stosować preparaty zapachowe dostępne w sklepach ogrodniczych - są to środki odstraszające, nasączone naturalnymi repelentami.

Jak odróżnić nornicę od karczownika?

Nornica i karczownik prowadzą podobny tryb życia, występują w naszych ogrodach i prowadzą do licznych szkód. Bardzo często pojawia się jednak problem z rozróżnieniem nornicy od karczownika. Na dokładną analizę pozwoli nie tylko wygląd i budowa zwierzęcia, ale również tryb życia i widoczne szkody, które są ich udziałem.
Nornice są prawie dwa razy mniejsze od karczowników. Futro nornic jest gładkie, brązowe lub rudawe na grzbiecie i jaśniejsze na brzuchu. Karczownik jest natomiast szarobrązowy, ma mniejsze od nornicy, ledwo widoczne uszy. Na terenach suchych (lasy, łąki, ogrody) spotkamy częściej nornicę, natomiast karczownik związany jest z terenami wilgotnymi (zbiorniki wodne, rowy melioracyjne). Karczownik podobnie jak kret tworzy kopce (są one jednak mniejsze), natomiast w przypadku nornic zaobserwujemy tylko widoczne wejścia do płytkich tuneli.
W przypadku progu szkodliwości większe zagrożenie stwarza karczownik, który kopiąc tunele wokół korzeni roślin często doprowadza do ich obumierania.